Zorgprofessionals De Hoop ggz aan het woord in #jebentnietalleen

Annelies, gz-psycholoog kinder- en jeugdpsychiatrie, en Arjen, (SPV) en regiebehandelaar in opleiding, werken bij De Hoop. Voor het magazine #jebentnietalleen werden ze geïnterviewd over hun werk. Het artikel verscheen in het blad dat huis-aan-huis viel in Dordrecht en omgeving voorafgaand aan The Passion 2019. Magazine gemist? Dit is wat Arjen en Annelies daarin vertellen.

Annelies van Pelt | gz-psycholoog kinder- en jeugdpsychiatrie
“Tieners kunnen vaak al goed vertellen wat er in hen omgaat. Ze kunnen hun eigen gedrag al sturen. Ik zie hen, en de ouders, in al hun kwetsbaarheid. Ze komen bij mij met depressies of angsten, met persoonlijkheidsproblemen of trauma’s. Het is dan voor mij de kunst om echt contact te krijgen, om hun vertrouwen te winnen. En het is dan zo mooi om mee te maken als ze opengaan, dat is haast magisch, een wonder. En dan hoef ik niet eens enorm wijze dingen te zeggen, vaak is het al de ontdekking dat ik hen niet afwijs waardoor de dam doorbreekt. Ik zeg altijd: ‘Niets is raar. Hier mag alles gezegd worden.’ Ik ben hun bondgenoot, maar dat betekent niet dat ik hen nooit een spiegel voorhoudt. Als ik dat doe, kondig ik dat aan. Dan zeg ik: ik ga nu iets spannends doen, hoor! ‘Nu heeft ze me door’, denken ze dan, maar als ik genoeg veiligheid bied, dan kan dat. Ze zeggen dat ‘alles wat je aandacht geeft groeit’, maar ik hoorde hier een collega zeggen: ‘Wat je benoemt, kan bewerkt worden’. Het resultaat is niet altijd dat klachten helemaal verdwijnen. Het herstel gaat dieper: ik wil dat een kind zich leert verhouden tot zijn klachten en dat ouders weten wat ze van hun kind kunnen verwachten en wat niet. Dat ze samen als gezin leren leven met wat er gebeurd is.

Ik neem de problemen weleens mee naar huis ja, maar dat vind ik niet erg. Ik vind het oké om me te laten raken en we steunen elkaar in het team. Humor doet trouwens ook heel veel, ik lach wat af met die tieners, het is hier echt niet de hele dag kommer en kwel. Ik heb mijn rol ook leren relativeren, want ik ben niet de enige in hun leven, er zijn ook andere invloeden. Bovendien heb ik al zo vaak de ongelooflijke veerkracht van kinderen en ouders gezien, dat ik altijd hoop blijf houden. Ieder mens is waardevol en ieder mens verdient oprechte aandacht. Dat is mijn drive om hier te
werken. Ik geniet van elke dag!”

Arjen Catsburg | sociaal psychiatrisch verpleegkundige, regiebehandelaar in opleiding
“Bij De Hoop wordt steeds meer ambulante hulp gegeven. Dat betekent dat cliënten niet opgenomen worden, maar thuis blijven wonen. Dat maakt het spannender: de mensen functioneren, met hun klachten en hun ziektebeeld, in hun eigen omgeving. Ik overleg daarover met de gemeente Dordrecht en andere instanties. Als regiebehandelaar in opleiding zet ik per cliënt de lijnen uit en zoek ik behandelaars. De lichte behandelingen, maximaal vijf gesprekken, doe ik zelf.

De diversiteit aan klachten en gedragsproblemen is enorm. Depressief, eenzaam, verward, verslaafd, dakloos – ze zitten allemaal in dezelfde wachtkamer, ze komen allemaal door dezelfde deur. In die wachtkamer hangen oude schilderijen van bijbelverhalen. Over de verloren zoon, of de verlamde man die door vier vrienden bij Jezus werd gebracht, en over de goede herder. Ik weet niet wat de mensen daarvan denken, of ze die verhalen kennen. In die verhalen zitten wel belangrijke thema’s: aanvaarding, vergeving, eenzaamheid, zingeving. Dat kom ik vaak tegen: mensen die zich afvragen of hun leven nog wel zin heeft en wat er moet gebeuren om zich weer aanvaard en geliefd te weten. Deze vragen keren altijd terug in verschillende gedaantes. Ik voel mezelf niet de redder van deze mensen, maar ik kan wel veel bieden. We leggen hier bij De Hoop de lat hoog. Niet alles kan worden opgelost, maar er is veel te bereiken door aandacht te geven aan zingeving. Aan echte vervulling in plaats van het opvullen van leegtes door drugs of wat dan ook. Ik denk dat dat de betekenis is van The Passion: er is liefde en genade voor iedereen. Dat geeft op vragen een blijvend antwoord. Ik wil met mijn houding laten zien dat iedereen er mag zijn en dat er voor iedereen hoop is.”